Bu aralar sokaklarda, metro duraklarında, parklarda ve otobanlarda bulunan dilencilere kafayı takmış durumdayım. Bilmem sizlerde farkındamısınız ama inanılmaz derecede çoğaldılar ve bizim bildiğimiz klasik dilenme olayından çıkmış vaziyetteler sanki birbirleriyle yaratıcılık yarışı içerisindeler.
Elinde çocukla gezenler, gazete sayfasındaki ‘’Hasta’’ ilanı ile dolaşanlar, tekerlekli sandalyede duranlar, ellerinde karton yazı ile gezenler ne arasanız mevcut.
Montealde yaşadığım dönemlerin ilk zamanlarıydı sanırım 2000 senesi ve ilk kez kartonda ‘’ Bana 1 cent ver, senin için tüm gün gülümserim’’ yazılı bir dilenci görmüştüm, amanın olmuş ve bana çok enteresan gelmişti. Evsizler yada parklarda içerek takılan yada ikamet edenler değil bu dediklerim , bunlar insanların suratına bakarak ağlama gibi sesler çıkaran sapasağlam dilenciler.Taksim meydanda Metro çıkışında bir teyze var, sabahları meydanda, akşam üstü ise istiklalde ‘’Oğluuummm’’ diye bağırır hep, ve İstiklak caddesinde camii’nin önünde duran elinde hep aynı fotokopi kağıtla bekleyen güleryüzlü gözlüklü bir amca. Ben 36 yaşına geldim ama bu amca ve ''oğluuummm teyzesi'' hiç eksik olmadı.
Artık bu insanları kim nasıl kontrol ediyor bilemiyorum ama ellerindeki ufak bebekleriyle yerlerde oturup dilenenler ise beni çileden çıkaranlar. Daha neleri var aslında say say , yaz yaz bitmez...
Umarım bir şekilde bu tip insanlar azalır çünkü kimin ihtiyacı var yada kim hasta bilemez olduk, belki aralarında gerçekten ihtiyacı olanlar var ama, işte o ama bizlerde saklı duruyor.
Haydin talk to you later !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder